รายงาน
เรื่อง การประชุม G7 G8
เสนอ
อาจารย์ณรงค์ศักดิ์ พิทักษ์ตันสกุล
จัดทำโดย
นางสาวเมศิณี เข็มทอง รหัส 53124050209
นางสาวศศิวิมล สุวรรณโชติ รหัส 53124050216
นางสาวสุพัตรา เสลาคุณ รหัส 53124050217
นางสาวพรรษา ตรีสาร รหัส 53124050219
นางสาวอุษา รูปงาม รหัส 53124050231
นางสาวสายฝน เสือเดช รหัส 53124050233
นางสาววิภาวัลย์ ยังประยุทธ์ รหัส 53124050236
นางสาวจริยา สุภากูลย์ รหัส 53124050238
รายงานนี้เป็นส่วนหนึ่งของวิชา “ ชีวิตกับสิ่งแวดล้อม ”
นางสาวเมศิณี เข็มทอง รหัส 53124050209
นางสาวศศิวิมล สุวรรณโชติ รหัส 53124050216
นางสาวสุพัตรา เสลาคุณ รหัส 53124050217
นางสาวพรรษา ตรีสาร รหัส 53124050219
นางสาวอุษา รูปงาม รหัส 53124050231
นางสาวสายฝน เสือเดช รหัส 53124050233
นางสาววิภาวัลย์ ยังประยุทธ์ รหัส 53124050236
นางสาวจริยา สุภากูลย์ รหัส 53124050238
รายงานนี้เป็นส่วนหนึ่งของวิชา “ ชีวิตกับสิ่งแวดล้อม ”
ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2553
มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี
คำนำ
รายงานนี้เป็นส่วนหนึ่งของวิชา “ชีวิตกับสิ่งแวดล้อม” จัดทำขึ้นเพื่อเป็นแนวทางในการศึกษาแก่ผู้ที่สนใจเกี่ยวกับการประชุม G7 G8 ได้มีความรู้ความเข้าใจเพิ่มมากขึ้นและสามารถนำมาประยุกค์ใช้กับชีวิตประจำวันได้
กลุ่มของข้าพเจ้าหวังว่ารายงานฉบับนี้จะเป็นประโยชน์แก่นักศึกษาไม่มากก็น้อยหากมีข้อผิดพลาดประการใดก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย
ขอบคุณค่ะ
คณะผู้จัดทำ
องค์การทางเศรษฐกิจระหว่างประเทศ
G7 (Group of Seven) คือ กลุ่มประเทศอุตสาหกรรมชั้นนำ 7 ประเทศ ก่อตั้งในปี พ.ศ. 2518 โดยมีสมาชิกในการประชุมผู้นำ ครั้งแรกที่ Rambouillet ประเทศฝรั่งเศส 6 ประเทศได้แก่ สหรัฐอเมริกาอังกฤษ ฝรั่งเศส เยอรมนี อิตาลี และ ญี่ปุ่น ต่อมาประเทศแคนาดา และสหภาพยุโรป (European Union) ได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกในการประชุมที่ San Juan, Puerto Ricoประเทศสหรัฐอเมริกาในปี พ.ศ 2519 และการประชุมที่ London ปี พ.ศ. 2520 ตามลำดับ
ดังนั้น สมาชิกของกลุ่ม G7 ได้ถูกกำหนดให้มี 7 ประเทศ และ 1 กลุ่ม (European Union) ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา อย่างไรก็ดี ในการประชุมที่เมือง Denver
ได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกและเข้าประชุมในเรื่องต่าง ๆ ยกเว้นทางด้านเศรษฐกิจ ซึ่งได้ใช้ชื่อว่าการ
ประชุม G8 โดยการประชุม G7/G8 ครั้งล่าสุดซึ่งเป็นครั้งที่ 26 ได้จัดขึ้นที่เกาะ Okinawa ประเทศ
ญี่ปุ่น ระหว่างวันที่ 21-23 กรกฎาคมที่ผ่านมาการประชุมสุดยอดผู้นำ G7/G8 ได้จัดขึ้นเป็นประจำ ทุก ๆ ปี มีวัตถุประสงค์เพื่อจัดการปัญหาทางเศรษฐกิจและการเมืองที่สำคัญ ๆ ของประเทศสมาชิกและปัญหาระหว่างประเทศอื่น ๆทั้งนี้ นอกจากการประชุมสุดยอดผู้นำ ประจำ ปีแล้ว G7/G8 ยังได้จัดการประชุมย่อยของรัฐมนตรีกลุ่มต่างๆของประเทศสมาชิก (network of supporting ministerial forums) อันได้แก่ กลุ่มรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ (trade ministers), กลุ่มรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ
(foreign ministers), กลุ่มรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง (finance ministers), กลุ่มรัฐมนตรีว่าการ
กระทรวงสิ่งแวดล้อม (ministers of the environment) และกลุ่มรัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงาน
(employment ministers) เป็นประจำ ปีละ 1-4 ครั้ง แตกต่างกันไปในแต่ละกลุ่ม
การที่ G7/G8 จัดการประชุมสุดยอดผู้นำ นั้นมีเป้าหมายเพื่อที่จะ
1. จัดเตรียมการจัดการเศรษฐกิจโลกร่วมกัน
2. ไกล่เกลี่ยความกดดันที่เกิดจากการพึ่งพากันระหว่างประเทศต่างๆ ทั้งนี้ เป็นผลมาจาก
การที่ปัจจัยภายนอกได้เข้ามามีอิทธิพลต่อนโยบายเศรษฐกิจของแต่ละประเทศมากขึ้น
3. สร้างความเป็นผู้นำ ทางการเมือง โดยที่ได้รับความร่วมมือจากผู้นำ ของแต่ละประเทศ
แทนที่จะเป็นเพียงแค่จากระดับรัฐมนตรีหรือคณะทำ งาน
แนวการทำงานที่ผ่านมาของ G7/G8 สามารถจำแนกเป็นประเภทกว้างๆได้ดังนี้
1. การจัดการเศรษฐกิจระดับมหภาค การค้าระหว่างประเทศ และความสัมพันธ์ของประเทศสมาชิกที่มีต่อกลุ่มประเทศที่กำ ลังพัฒนา โดยในระยะหลังทางกลุ่มได้พิจารณาปัญหาระหว่างตะวันออกและตะวันตกในเรื่องของ ความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจ พลังงาน และผู้ก่อการร้ายด้วย
2. ปัญหาทางเศรษฐกิจจุลภาค เช่น การจ้างงาน, เทคโนโลยีสารสนเทศ, สิ่งแวดล้อม,อาชญากรรมและสิ่งเสพติด, และความมั่นคงทางการเมือง ตั้งแต่สิทธิมนุษยชนไปจนกระทั่งความปลอดภัยจากอาวุธสงครามในระดับภูมิภาค เป็นต้น
3. เรื่องเร่งด่วนต่าง ๆ เช่น การให้ความช่วยเหลือรัสเซียในปี พ.ศ. 2536 และ Ukraine ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2537 ฯลฯ รวมทั้งปัญหาเฉพาะกิจเป็นเรื่องเรื่องไป โดยมีการจัดตั้งคณะปฏิบัติการ (Task Forces or Working Groups) เพื่อมุ่งความสนใจเป็นพิเศษตัวอย่างเช่น คณะปฏิบัติงานในเรื่องการฟอกเงินผ่านกระบวนการค้ายาเสพติดคณะทำ งานด้าน Nuclear Safety และคณะผู้เชี่ยวชาญพิเศษด้านปัญหาอาชญากรรมข้ามชาติ (Transnational Organized Crime)
G7ในปัจจุบัน
ในปัจจุบัน G7/G8 ถือว่าเป็นกลุ่มทางเศรษฐกิจที่สำคัญที่สุดกลุ่มหนึ่ง เพราะมีสมาชิกเป็นประเทศมหาอำนาจทางเศรษฐกิจในทวีปต่าง ๆ ทั่วโลก ยิ่งไปกว่านั้น นโยบายและโครงการที่เกิดขึ้นจากการประชุมได้เน้นไปในการพัฒนาระบบเศรษฐกิจมหภาค ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อทุกประเทศทั้งที่เป็นสมาชิกและไม่ได้เป็นสมาชิกนอกจากการพัฒนาด้านเศรษฐกิจและการเงินแล้ว G7/G8 ยังได้ให้ความสำคัญในการพัฒนาและแก้ไขปัญหาในด้านอื่น ๆ ด้วย เช่น การเมือง สิ่งแวดล้อม สาธารณสุข การศึกษาเทคโนโลยีสารสนเทศ ยาเสพติด ความไม่สงบระหว่างประเทศหรือภายในประเทศใดประเทศหนึ่งและปัญหาผู้ก่อการร้าย ซึ่งปัญหาเหล่านี้สามารถส่งผลกระทบต่อระบบเศรษฐกิจได้เช่นเดียวกันดังนั้น การที่จะแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจอันใดให้สำเร็จได้นั้นจะต้องขจัดปัญหาในด้านอื่น ๆ ที่มีผลกระทบต่อปัญหาเศรษฐกิจด้วย สำ หรับในบทความนี้จะขอกล่าวถึงเฉพาะโครงการทางด้านเศรษฐกิจและการเงินเท่านั้น
โครงการด้านเศรษฐกิจและการเงินที่กำลังดำเนินงาน
การประชุมสุดยอดผู้นำ ที่ผ่านมาและการประชุมของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังของประเทศสมาชิก ซึ่งจัดขึ้นประมาณปีละ 3-4 ครั้ง เพื่อติดตามความก้าวหน้าของโครงการต่าง ๆ มีสาระสำคัญของแนวนโยบายโดยย่อใน 4 ประเด็นดังนี้
1. การพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศสมาชิกสร้างการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่เข้มแข็งและมั่นคงของประเทศสมาชิกอยู่เสมอ โดยการ
- กำหนดนโยบายเศรษฐกิจมหภาคและ Structural Policies เช่น การให้ความ
สำคัญและลงทุนในธุรกิจที่เกิดจากเทคโนโลยีใหม่ ๆ
- เน้นความร่วมมือด้านเศรษฐกิจของกลุ่มประเทศ G8
2. การพัฒนาเศรษฐกิจโลก (Development in the Global Economy)
- เพิ่มสมดุลและสเถียรภาพของการขยายตัวของเศรษฐกิจโลก โดยการพัฒนา
ระบบเศรษฐกิจที่สำคัญของโลกให้มีความทัดเทียมกัน และให้ความสำ คัญกับ
เศรษฐกิจของตลาดเงินใหม่และของรัสเซียด้วย
3. การปรับปรุงฟื้นฟูสถาบันการเงินระหว่างประเทศ (IFIs -- International Financial
Institutions) และส่งเสริมการปรับโครงสร้างระบบการเงินโลก (International
Financial Architecture)
- เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของระบบการเงินระหว่างประเทศ ซึ่งจะลดผลกระทบที่
อาจเกิดจากความล้มเหลวของระบบการเงินภายในประเทศใดประเทศหนึ่งที่
จะส่งผลถึงระบบการเงินโลกในอนาคต โดยเน้นไปที่การปฏิรูป IMF,
World Bank, และภาครัฐของประเทศต่าง ๆ
4. การยกระดับประเทศยากจนที่มีหนี้สินสูง (Enhanced Highly Indebted Poor Countries
(HIPC) Initiative)
- สนับสนุนให้ประเทศเจ้าหนี้ยกเลิกหนี้สินให้แก่ประเทศกลุ่มนี้
- พัฒนาโครงการ Poverty Reduction Strategy Papers (PRSPs)
การประชุมสุดยอดผู้นำ ที่ Okinawa และสิ่งที่ไทยควรให้ความสนใจ
การประชุมสุดยอดผู้นำ G8 ที่เกาะ Okinawa ประเทศญี่ปุ่นระหว่างวันที่ 21-23 กรกฎาคม2543 เป็นการจัดตามรูปแบบการประชุมที่ Birmingham ในปี พ.ศ. 2541 โดยจัดให้มีการประชุมระดับรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศขึ้นก่อนหน้าการประชุมสุดยอดผู้นำ ที่เกาะ Kyushu ระหว่างวันที่ 8 และ 12-13 กรกฎาคม 2543 ซึ่งแตกต่างจากการประชุมสุดยอดผู้นำ ที่เคยจัดก่อนหน้าการประชุมที่ Birmingham ซึ่งจัดการประชุมของกลุ่มรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังและของกลุ่มรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศพร้อมกับการประชุมสุดยอดผู้นำ ประเทศญี่ปุ่นได้เตรียมหลักการของการประชุมไว้ในสามหัวข้อพื้นฐานได้แก่ "Greater Prosperity" "Peace of Mind" และ"World Stability" นอกจากนั้น ญี่ปุ่นยังได้พยายามผลักดันให้ประเทศกำ ลังพัฒนา ประเทศที่ไม่ได้เป็นสมาชิกอื่น ๆ องค์กรพัฒนาเอกชน(NGOs) และ Civil Society เพิ่มการมีส่วนร่วมทั้งก่อนการประชุมและระหว่างการประชุมสุดยอดผู้นำ รวมทั้งจัดหาสิ่งอำ นวยความสะดวกอย่างเป็นทางการแก่องค์กรพัฒนาเอกชน (NGOs)โดยสร้าง NGO Center ขึ้นเป็นครั้งแรกอีกด้วย
การประชุมสุดยอดผู้นำ G8 ครั้งนี้ถือได้ว่าประสบความสำเร็จเป็นอย่างยิ่ง อีกทั้งยังได้สร้างมิติใหม่ในการเพิ่มความสำคัญกับคุณค่าของทรัพยากรมนุษย์ในหลาย ๆ ด้าน รวมทั้งจัดรูปแบบการเข้าถึง GlobalGovernance ในศตวรรษที่ 21
อย่างไรก็ตาม การประชุมที่เกาะ Okinawa ไม่สามารถบรรลุผลสำเร็จตามที่คาดไว้ในหลาย ๆ ประการ ได้แก่ ความไม่ชัดเจนในการเพิ่มปริมาณเงินทุนเพื่อสนับสนุนงานชิ้นใหม่ ๆ และเงินเพื่อสนับสนุนโครงการโรคติดต่อ (Infectious Disease) และองค์กรพัฒนาเอกชน (NGOs)
อีกทั้งเป้าหมายการทำ งานที่ลดลงในเรื่องของจำนวนประเทศที่ได้รับเข้ามาอยู่ในโครงการ HIPC
Initiaitive ภายในปี 2543 จาก 30 ประเทศ เหลือ 20 ประเทศ รวมทั้งข้อตกลงด้านการค้าซึ่งที่ประชุมไม่สามารถหาข้อตกลงที่เป็นรูปธรรมของการมีส่วนร่วมของประเทศที่กำ ลังพัฒนาในตลาดของประเทศกลุ่ม G7/G8 และไม่มีแม้แต่ข้อเรียกร้องที่ชัดเจนในการเรียกประชุมเจรจาภายใต้กรอบพหุภาคีภายในสิ้นปีนี้
ด้านการเมือง Okinawa Summit ได้มีผลงานคืบหน้าน้อยกว่าที่ควรจะเป็น ทางกลุ่มสร้างความคืบหน้าเพียงเล็กน้อยในการลดความตรึงเครียดในคาบสมุทรเกาหลี ซึ่งส่งผลให้ไม่สามารถเพิ่มความมั่นใจในการควบคุมอาวุธในเอเชียและกดดันให้มีการถอนกำ ลังของอเมริกาและของรัสเซียออกจากเกาะ Okinawa และอาณานคิมทางตอนเหนือของญี่ปุ่นตามลำดับ
นอกจากการเป็นเจ้าภาพการประชุมแล้ว ประเทศญี่ปุ่นยังเปรียบเสมือนตัวแทนเพียงหนึ่งเดียวของประเทศในทวีปเอเชีย ญี่ปุ่นได้ทำ หน้าที่นี้ได้เป็นอย่างดี โดยได้เพิ่มการมีส่วนร่วมของประเทศในเอเชียอื่น ๆ รวมทั้งประเทศไทย ทั้งในการประชุมสุดยอดผู้นำ G8 และการประชุมของรัฐมนตรีต่าง ๆ ของ G7/G8 ในวันที่ 8 มิถุนายน 2543 ญี่ปุ่นได้จัดประชุมผู้บริหาร6 ประเทศ (ญี่ปุ่น ไทย สิงคโปร์ มาเลเซีย อินโดนีเซีย และ ลาว) ในหัวข้อ "The Future of Asia"โดยมี ดร.ศุภชัย พานิชภักดิ์ รองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ เป็นตัวแทนของประเทศไทยในครั้งนั้น ซึ่งญี่ปุ่นได้เน้นถึงการพัฒนาเทคโนโลยีสารสนเทศ (IT Revolution)ขึ้นในภูมิภาคนี้และได้ตระหนักถึงปัญหาความแตกต่างทางด้านเศรษฐกิจของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ต่อมาในวันที่ 7 กรกฎาคม 2543 ญี่ปุ่นได้จัดการสัมมนาผู้บริหารระดับสูง WorldEconomic Symposium ณ นครฟูกูโอกะ ในหัวข้อ “ The Asian Economy in the 21st Century :Prospects and Issues for Its Resurgence in Globalization” ก่อนการประชุมรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังของกลุ่มประเทศ G7 ที่มีขึ้นในโอกาสเดียวกัน และได้เชิญนายธารินทร์นิมมานเหมินทร์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังของไทย กล่าวสุนทรพจน์ในหัวข้อดังกล่าวด้วย
นอกจากนี้ ฯพณฯ นายชวน หลีกภัย นายกรัฐมนตรีได้เดินทางเยือนญี่ปุ่นตามคำ เชิญของ
รัฐบาลญี่ปุ่นเพื่อเข้าหารือกับผู้นำ G8 ระหว่างวันที่ 19-21 กรกฎาคม 2543 ณ กรุงโตเกียว ประเทศ
ญี่ปุ่น ในฐานะที่ไทยเป็นประธานคณะกรรมการประจำ อาเซียน (ASEAN Standing Committee)
และประธานการประชุมสหประชาชาติว่าด้วยการค้าและการพัฒนา (UNCTAD) และ ดร.สุรินทร์
พิศสุวรรณ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ ได้เข้าร่วมเพื่อเตรียมการประชุมครั้งนี้โดยได้
หารือกับรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศกลุ่ม G8 ที่เกาะคิวชิว ประเทศญี่ปุ่น ในวันที่
12-13 กรกฎาคม 2543 ซึ่งประเด็นที่ได้นำ ขึ้นมาหารือในที่ประชุม ได้แก่ ปัญหาความแตกต่างใน
ด้านความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีดิจิตอล (Digital Divide) ระหว่างประเทศพัฒนาแล้วกับประเทศ
กำ ลังพัฒนา การปลดเปลื้องหนี้สินของประเทศด้อยพัฒนา ความมั่นคงและปลอดภัยด้านอาหาร
ปัญหาสิ่งแวดล้อม และปัญหาอาชญากรรมข้ามชาติ เป็นต้น
ถึงแม้ว่า จะไม่สามารถมองเห็นผลกระทบของการประชุมต่อการพัฒนาเศรษฐกิจโลกและ
การบริหารงานโลก (Global Governance) ที่ชัดเจนหลังจากผลการประชุมสุดยอดผู้นำ ซึ่งมีระยะ
เวลาเพยี ง 3 วัน แต่โครงการที่จะตามมาในช่วงเวลา 1-2 ปี ต่อจากนี้ และการประชุมสุดยอดผู้นำครั้ง
ต่อ ๆ ไปจะเป็นสิ่งสานต่อและแสดงผลกระทบที่ชัดเจน และจะส่งผลถึงประเทศต่าง ๆ ในเอเชีย
ตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ รวมทั้งประเทศไทยอย่างแน่นอน
จีแปด (G8) เป็นกลุ่มประเทศอุตสาหกรรมชั้นนำของโลก ที่เพิ่มมาจากกลุ่ม G7 (เพิ่มรัสเซีย) ประกอบไปด้วยประเทศสมาชิก 8 ประเทศคือ แคนาดา ฝรั่งเศส เยอรมนี รัสเซีย อิตาลี ญี่ปุ่น สหราชอาณาจักร และสหรัฐอเมริกา โดยเศรษฐกิจของประเทศเหล่านี้ถือเป็น 65% ของโลก นอกจากนั้น ยังมีประธานแห่งสหภาพยุโรปร่วมประชุมด้วย
การประชุมประจำปี
วันที่ ประเทศ ผู้นำประธาน สถานที่จัด เว็บ
1 15 พ.ย.-17 พ.ย. 2518 ฝรั่งเศส วาเลรี ยิสการ์ด เดส์แตง รองบุยเยต์
2 27 มิ.ย.-28 มิ.ย. 2519 สหรัฐอเมริกา เจอรัลด์ ฟอร์ด ซาน ฆวน เปอร์โต ริโก
3 7 พ.ค.-8 พ.ค. 2520 สหราชอาณาจักร เจมส์ คอลลากาน ลอนดอน
4 16 ก.ค.-17 ก.ค. 2521 เยอรมนีตะวันตก เฮลมุต ชมิดต์ บอนน์
5 28 มิ.ย.-29 มิ.ย. 2522 ญี่ปุ่น โอฮิร มะซะโยะชิ โตเกียว
6 22 มิ.ย.-23 มิ.ย. 2523 อิตาลี ฟรานเซสโก กอสสิกา เวนิส
7 20 ก.ค.-21. ก.ค. 2524 แคนาดา Pierre E. Trudeau มองเตอMontebello
8 4 มิ.ย. -6 มิ.ย. 2525 ฝรั่งเศส ฟรองซัวส์ มิแตรรองด์ แวร์ซาย
9 28 พ.ค.-30 พ.ค. 2526 สหรัฐอเมริกา โรนัลด์ เรแกน วิลเลียมส์เบิร์ก เวอร์จิเนีย
10 7 มิ.ย.-9 มิ.ย. 2527 สหราชอาณาจักร มาร์กาเร็ต เท็ตเชอร์ ลอนดอน
11 2 พ.ค.-4 พ.ค. 2528 เยอรมนีตะวันตก เฮลมุต โคห์ล บอนน์
12 4 พ.ค.-6 พ.ค. 2529 ญี่ปุ่น นะงะโซะเนะ ยะสุฮิโระ โตเกียว
13 8 พ.ค.-10 พ.ค. 2530 อิตาลี อมินโตร์ ฟานฟานี เวนิส
14 19 มิ.ย.-21 มิ.ย. 2531 แคนาดา ไบรอัน มัลโรนี โตรอนโต
15 14 ก.ค.-16 ก.ค. 2532 ฝรั่งเศส ฟรองซัวส์ มิแตรรองด์ กรองด์ อาร์ช ปารีส
16 9 ก.ค.-11 ก.ค. 2533 สหรัฐอเมริกา จอร์จ เอช. ดับเบิลยู. บุช ฮูสตัน เทกซัส
17 15 ก.ค.-17 ก.ค. 2534 สหราชอาณาจักร จอห์น เมเจอร์ ลอนดอน
18 6 ก.ค.-8 ก.ค. 2535 เยอรมนี เฮลมุต โคห์ล มิวนิก
19 7 ก.ค.-9 ก.ค. 2536 ญี่ปุ่น มิยะซะวะ คีอิจิ โตเกียว
20 8 ก.ค.-10 ก.ค. 2537 อิตาลี ซิลวิโอ เบอร์ลุสโกนี นาโปลี
20 15 มิ.ย.-17 มิ.ย. 2538 แคนาดา ชอง ChrétienHalifax
- 19 มิ.ย.-20 มิ.ย. 2539
(Special summit on nuclear security) สหภาพโซเวียต บอริส เยลต์ซิน มอสโก
22 27 มิ.ย.-29 มิ.ย. 2539 ฝรั่งเศส ฌากส์ ชีรัก ลียง
23 20 มิ.ย.-22 มิ.ย. 2540 สหรัฐอเมริกา บิล คลินตัน เดนเวอร์ โคโรราโด [1]
24 15 พ.ค.-17 พ.ค. 2541
(การประชุมครั้งแรกในนาม G8) สหราชอาณาจักร โทนี แบลร์ เบอร์มิงแฮม [2]
25 18 มิ.ย.-20 มิ.ย. 2542 เยอรมนี เกอฮาร์ด ชโรเดอร์ โคโลญ
26 21 ก.ค.-23 ก.ค. 2543 ญี่ปุ่น โมะริ โยะชิโร นะโงะ โอะกินาวะ [3]
27 20 ก.ค.-22 ก.ค. 2544 อิตาลี ซิลวิโอ เบอร์ลุสโกนี เจโนวา [4]
28 26 มิ.ย.-27 มิ.ย. 2545 แคนาดา Jean Chrétien Kananaskis แอลเบอร์ตา [5]
29 2 มิ.ย.-3 มิ.ย. 2546 ฝรั่งเศส ฌากส์ ชีรัก เอวียอง-เลส์-แบ็งส์ [6]
30 8 มิ.ย.-10 มิ.ย. 2547 สหรัฐอเมริกา จอร์จ ดับเบิลยู. บุชSea Island , Georgia
31 6 ก.ค.-8 ก.ค. 2548 สหราชอาณาจักร โทนี แบลร์ Gleneagles สกอตแลนด์ [8]
32 15 ก.ค. -17 ก.ค. 2549 สหภาพโซเวียต วลาดิเมียร์ ปูติน Strelna เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก [9]
33 6 มิ.ย.-8 มิ.ย. 2550 เยอรมนี อังเงลา แมร์เคิล Heiligendamm,
Mecklenburg-Vorpommern [10]
34 7 ก.ค. -9 ก.ค. 2551 ญี่ปุ่น ยะซุโอะ ฟุกุดะ Toyako ฮกไกโด
35 2552 อิตาลี
36 2553 แคนาดา
37 2554 ฝรั่งเศส
38 2555 สหรัฐอเมริกา
39 2556 สหราชอาณาจักร
40 2557 สหภาพโซเวียต
1 15 พ.ย.-17 พ.ย. 2518 ฝรั่งเศส วาเลรี ยิสการ์ด เดส์แตง รองบุยเยต์
2 27 มิ.ย.-28 มิ.ย. 2519 สหรัฐอเมริกา เจอรัลด์ ฟอร์ด ซาน ฆวน เปอร์โต ริโก
3 7 พ.ค.-8 พ.ค. 2520 สหราชอาณาจักร เจมส์ คอลลากาน ลอนดอน
4 16 ก.ค.-17 ก.ค. 2521 เยอรมนีตะวันตก เฮลมุต ชมิดต์ บอนน์
5 28 มิ.ย.-29 มิ.ย. 2522 ญี่ปุ่น โอฮิร มะซะโยะชิ โตเกียว
6 22 มิ.ย.-23 มิ.ย. 2523 อิตาลี ฟรานเซสโก กอสสิกา เวนิส
7 20 ก.ค.-21. ก.ค. 2524 แคนาดา Pierre E. Trudeau มองเตอ
8 4 มิ.ย. -6 มิ.ย. 2525 ฝรั่งเศส ฟรองซัวส์ มิแตรรองด์ แวร์ซาย
9 28 พ.ค.-30 พ.ค. 2526 สหรัฐอเมริกา โรนัลด์ เรแกน วิลเลียมส์เบิร์ก เวอร์จิเนีย
10 7 มิ.ย.-9 มิ.ย. 2527 สหราชอาณาจักร มาร์กาเร็ต เท็ตเชอร์ ลอนดอน
11 2 พ.ค.-4 พ.ค. 2528 เยอรมนีตะวันตก เฮลมุต โคห์ล บอนน์
12 4 พ.ค.-6 พ.ค. 2529 ญี่ปุ่น นะงะโซะเนะ ยะสุฮิโระ โตเกียว
13 8 พ.ค.-10 พ.ค. 2530 อิตาลี อมินโตร์ ฟานฟานี เวนิส
14 19 มิ.ย.-21 มิ.ย. 2531 แคนาดา ไบรอัน มัลโรนี โตรอนโต
15 14 ก.ค.-16 ก.ค. 2532 ฝรั่งเศส ฟรองซัวส์ มิแตรรองด์ กรองด์ อาร์ช ปารีส
16 9 ก.ค.-11 ก.ค. 2533 สหรัฐอเมริกา จอร์จ เอช. ดับเบิลยู. บุช ฮูสตัน เทกซัส
17 15 ก.ค.-17 ก.ค. 2534 สหราชอาณาจักร จอห์น เมเจอร์ ลอนดอน
18 6 ก.ค.-8 ก.ค. 2535 เยอรมนี เฮลมุต โคห์ล มิวนิก
19 7 ก.ค.-9 ก.ค. 2536 ญี่ปุ่น มิยะซะวะ คีอิจิ โตเกียว
20 8 ก.ค.-10 ก.ค. 2537 อิตาลี ซิลวิโอ เบอร์ลุสโกนี นาโปลี
20 15 มิ.ย.-17 มิ.ย. 2538 แคนาดา ชอง Chrétien
- 19 มิ.ย.-20 มิ.ย. 2539
(Special summit on nuclear security) สหภาพโซเวียต บอริส เยลต์ซิน มอสโก
22 27 มิ.ย.-29 มิ.ย. 2539 ฝรั่งเศส ฌากส์ ชีรัก ลียง
23 20 มิ.ย.-22 มิ.ย. 2540 สหรัฐอเมริกา บิล คลินตัน เดนเวอร์ โคโรราโด [1]
24 15 พ.ค.-17 พ.ค. 2541
(การประชุมครั้งแรกในนาม G8) สหราชอาณาจักร โทนี แบลร์ เบอร์มิงแฮม [2]
25 18 มิ.ย.-20 มิ.ย. 2542 เยอรมนี เกอฮาร์ด ชโรเดอร์ โคโลญ
26 21 ก.ค.-23 ก.ค. 2543 ญี่ปุ่น โมะริ โยะชิโร นะโงะ โอะกินาวะ [3]
27 20 ก.ค.-22 ก.ค. 2544 อิตาลี ซิลวิโอ เบอร์ลุสโกนี เจโนวา [4]
28 26 มิ.ย.-27 มิ.ย. 2545 แคนาดา Jean Chrétien Kananaskis แอลเบอร์ตา [5]
29 2 มิ.ย.-3 มิ.ย. 2546 ฝรั่งเศส ฌากส์ ชีรัก เอวียอง-เลส์-แบ็งส์ [6]
30 8 มิ.ย.-10 มิ.ย. 2547 สหรัฐอเมริกา จอร์จ ดับเบิลยู. บุช
31 6 ก.ค.-8 ก.ค. 2548 สหราชอาณาจักร โทนี แบลร์ Gleneagles สกอตแลนด์ [8]
32 15 ก.ค. -17 ก.ค. 2549 สหภาพโซเวียต วลาดิเมียร์ ปูติน Strelna เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก [9]
33 6 มิ.ย.-8 มิ.ย. 2550 เยอรมนี อังเงลา แมร์เคิล Heiligendamm,
Mecklenburg-Vorpommern [10]
34 7 ก.ค. -9 ก.ค. 2551 ญี่ปุ่น ยะซุโอะ ฟุกุดะ Toyako ฮกไกโด
35 2552 อิตาลี
36 2553 แคนาดา
37 2554 ฝรั่งเศส
38 2555 สหรัฐอเมริกา
39 2556 สหราชอาณาจักร
40 2557 สหภาพโซเวียต
G8 กลุ่มชาติอุตสาหกรรมทั้ง8
กลุ่มชาติอุตสาหกรรมทั้ง 7 : G7
ที่มากลุ่มชาติอุตสาหกรรมทั้ง 7 : G7
การกำเนิดของกลุ่ม G7 นั้นแรกเริ่มเดิมทีก็มีสาเหตุมาจาก วิกฤติการณ์น้ำมัน(oil crisis) ในปี 1973 อันเนื่องมาจากสงครามอาหรับ-อิสราเอล ซึ่งเป็นผลให้เกิดภาวะของเศรษฐกิจโลกตกต่ำตามมาภายหลัง ด้วยปัญหาภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจโลกอันเนื่องมาจากวิกฤติพลังงานนี่เองที่ทำให้สหรัฐอเมริกาเป็นผู้นำในการฟอร์มกลุ่ม Library Group ซึ่งเป็นการร่วมชุมนุมของเจ้าหน้าที่ระดับสูงทางด้านการเงินการคลังจากประเทศอเมริกา ยุโรปและญี่ปุ่นเพื่อถกถึงประเด็นทางด้านเศรษฐกิจ…ซึ่งไม่เหมือนกับสถาบันองค์กรระหว่างประเทศอย่างสหประชาชาติ (UN) และธนาคารโลก (World Bank) G7 ไม่ได้ถูกสนับสนุนโดยคณะผู้บริหารนานาชาติ..กลุ่ม G7 นี้ไม่มีคณะผู้ทำงานและงบประมาณถาวร แต่เป็นรัฐบาลของประเทศที่ทำหน้าที่เป็นเจ้าภาพจัดการประชุมที่อำนวยความสะดวกสำหรับการประชุมของกลุ่มในช่วงนั้นของปี
G7 (Group of Seven) คือ กลุ่มประเทศอุตสาหกรรมชั้นนำ 7 ประเทศ ก่อตั้งในปี พ.ศ.2518 โดยมีสมาชิกในการประชุมผู้นำครั้งแรกที่ Rambouillet ประเทศฝรั่งเศส 6 ประเทศ ได้แก่ สหรัฐอเมริกา อังกฤษ ฝรั่งเศส เยอรมนี อิตาลี และญี่ปุ่น ต่อมาประเทศแคนาดา และสหภาพยุโรป (European Union) ได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกในการประชมที่ San Juan, Puerto Rico ประเทศสหรัฐอเมริกาในปี พ.ศ.2519 และการประชุมที่ London ปี พ.ศ.2520 ตามลำดับ ดังนั้น สมาชิกของกลุ่ม G7 ได้ถูกกำหนดให้มี 7 ประเทศ และ 1 กลุ่ม (European Union) ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา อย่างไรก็ดี ในการประชุมที่เมือง Denver ประเทศสหรัฐอเมริกาเมื่อปี พ.ศ.2540 รัสเซียได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกและเข้าร่วมประชุมในเรื่องต่าง ๆ ยกเว้นทางด้านเศรษฐกิจ ซึ่งได้ใช้ชื่อว่าการประชุม G8
ที่มากลุ่มชาติอุตสาหกรรมทั้ง 7 : G7
การกำเนิดของกลุ่ม G7 นั้นแรกเริ่มเดิมทีก็มีสาเหตุมาจาก วิกฤติการณ์น้ำมัน(oil crisis) ในปี 1973 อันเนื่องมาจากสงครามอาหรับ-อิสราเอล ซึ่งเป็นผลให้เกิดภาวะของเศรษฐกิจโลกตกต่ำตามมาภายหลัง ด้วยปัญหาภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจโลกอันเนื่องมาจากวิกฤติพลังงานนี่เองที่ทำให้สหรัฐอเมริกาเป็นผู้นำในการฟอร์มกลุ่ม Library Group ซึ่งเป็นการร่วมชุมนุมของเจ้าหน้าที่ระดับสูงทางด้านการเงินการคลังจากประเทศอเมริกา ยุโรปและญี่ปุ่นเพื่อถกถึงประเด็นทางด้านเศรษฐกิจ…ซึ่งไม่เหมือนกับสถาบันองค์กรระหว่างประเทศอย่างสหประชาชาติ (UN) และธนาคารโลก (World Bank) G7 ไม่ได้ถูกสนับสนุนโดยคณะผู้บริหารนานาชาติ..กลุ่ม G7 นี้ไม่มีคณะผู้ทำงานและงบประมาณถาวร แต่เป็นรัฐบาลของประเทศที่ทำหน้าที่เป็นเจ้าภาพจัดการประชุมที่อำนวยความสะดวกสำหรับการประชุมของกลุ่มในช่วงนั้นของปี
G7 (Group of Seven) คือ กลุ่มประเทศอุตสาหกรรมชั้นนำ 7 ประเทศ ก่อตั้งในปี พ.ศ.2518 โดยมีสมาชิกในการประชุมผู้นำครั้งแรกที่ Rambouillet ประเทศฝรั่งเศส 6 ประเทศ ได้แก่ สหรัฐอเมริกา อังกฤษ ฝรั่งเศส เยอรมนี อิตาลี และญี่ปุ่น ต่อมาประเทศแคนาดา และสหภาพยุโรป (European Union) ได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกในการประชมที่ San Juan, Puerto Rico ประเทศสหรัฐอเมริกาในปี พ.ศ.2519 และการประชุมที่ London ปี พ.ศ.2520 ตามลำดับ ดังนั้น สมาชิกของกลุ่ม G7 ได้ถูกกำหนดให้มี 7 ประเทศ และ 1 กลุ่ม (European Union) ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา อย่างไรก็ดี ในการประชุมที่เมือง Denver ประเทศสหรัฐอเมริกาเมื่อปี พ.ศ.2540 รัสเซียได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกและเข้าร่วมประชุมในเรื่องต่าง ๆ ยกเว้นทางด้านเศรษฐกิจ ซึ่งได้ใช้ชื่อว่าการประชุม G8
ที่ประชุม G7 มองเศรษฐกิจโลกยังเสี่ยงอาจต้องลดดอกเบี้ยและภาษีเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจเพิ่มเติม
G7 เตือนความวุ่นวายในตลาดการเงินอาจนำไปสู่การลดดอกเบี้ยและภาษีอีก
ในการประชุม G7 ที่ผ่านมาที่ประชุมเห็นว่าความวุ่นวายในตลาดการเงิน ยังคงเป็นสัญญาณบ่งชี้ว่า ประเทศชั้นนำต่างๆ อาจจะต้องมีการลดดอกเบี้ยอีก และ ต้องมีการลดภาษีเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ แต่ความเสี่ยงที่เงินจะสูงขึ้นอีกในบางประเทศจะจำกัดการปรับลดดอกเบี้ยได้ โดยการประชุม รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังและผู้ว่าการธนาคารกลางชาติชั้นนำ 7 ชาติครั้งนี้ เห็นพ้องกันว่า ยังคงเผชิญความเสี่ยงในช่วงขาลง นั่นหมายถึง การที่ตลาดบ้านสหรัฐฯ ที่ย่ำแย่ และตลาดสินเชื่อที่เข้มงวดและวุ่นวาย และปราศจากการแก้ไขปัญหาแบบเฉพาะเจาะจง
ในการประชุม G7 ที่ผ่านมาที่ประชุมเห็นว่าความวุ่นวายในตลาดการเงิน ยังคงเป็นสัญญาณบ่งชี้ว่า ประเทศชั้นนำต่างๆ อาจจะต้องมีการลดดอกเบี้ยอีก และ ต้องมีการลดภาษีเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ แต่ความเสี่ยงที่เงินจะสูงขึ้นอีกในบางประเทศจะจำกัดการปรับลดดอกเบี้ยได้ โดยการประชุม รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังและผู้ว่าการธนาคารกลางชาติชั้นนำ 7 ชาติครั้งนี้ เห็นพ้องกันว่า ยังคงเผชิญความเสี่ยงในช่วงขาลง นั่นหมายถึง การที่ตลาดบ้านสหรัฐฯ ที่ย่ำแย่ และตลาดสินเชื่อที่เข้มงวดและวุ่นวาย และปราศจากการแก้ไขปัญหาแบบเฉพาะเจาะจง
ผู้นำที่เข้าร่วมประชุม G7 เห็นด้วยกับการลดดอกเบี้ยเพื่อกระตุ้นการใช้จ่าย
ผู้ว่าธนาคารกลางแคนาดาได้มีการส่งสัญญาณในการประชุม G7 ว่าจะมีการตัดลดดอกเบี้ยนโยบายลงอีก ขณะที่ประธานธนาคารกลางยุโรป หรือ ECB ชอง คลอด ทริเชต์ ย้ำว่าความเสี่ยงต่อการขยายตัวของเศรษฐกิจยุโรปมีเพิ่มมากขึ้น ด้านนายชอง คลอด จุงเกอร์ รัฐมนตรีคลังของลักเซมเบิร์ก ซึ่งเป็นตัวแทนของ 15 ประเทศสมาชิกที่ใช้เงินยูโรร่วมกัน ได้กล่าวว่า ยังมีอีกหลายประเทศในยุโรป ที่ยังสามารถตัดลดดอกเบี้ยได้อีกเพื่อกระตุ้นการใช้จ่ายของผู้บริโภค
ผู้ว่าธนาคารกลางแคนาดาได้มีการส่งสัญญาณในการประชุม G7 ว่าจะมีการตัดลดดอกเบี้ยนโยบายลงอีก ขณะที่ประธานธนาคารกลางยุโรป หรือ ECB ชอง คลอด ทริเชต์ ย้ำว่าความเสี่ยงต่อการขยายตัวของเศรษฐกิจยุโรปมีเพิ่มมากขึ้น ด้านนายชอง คลอด จุงเกอร์ รัฐมนตรีคลังของลักเซมเบิร์ก ซึ่งเป็นตัวแทนของ 15 ประเทศสมาชิกที่ใช้เงินยูโรร่วมกัน ได้กล่าวว่า ยังมีอีกหลายประเทศในยุโรป ที่ยังสามารถตัดลดดอกเบี้ยได้อีกเพื่อกระตุ้นการใช้จ่ายของผู้บริโภค
G7 พอใจการจัดการค่าเงินหยวนของจีน
ส่วนประเด็นเรื่องอัตราแลกเปลี่ยน บรรดา รมต. คลังและผู้ว่าฯ G7 มีความพอใจในความพยายามของจีนในการจัดการอัตราแลกเปลี่ยน และยอมให้แข็งค่ามากขึ้น แต่ก็ยังคงมีการกดดันต่อไปจากเจ้าหน้าที่จากที่ฝั่งยุโรปที่จะให้จีนดำเนินมาตรการให้มากขึ้น ทั้งนี้ค่าเงินหยวนเป็นประเด็นที่สำคัญสำหรับการประชุมตลอด 2 ปีที่ผ่านมา โดยเชื่อว่าการคุมเข้มค่าเงินหยวนของจีนอย่างไม่เป็นธรรม ทำให้เกิดภาวะไร้สมดุลของเศรษฐกิจโลก
ส่วนประเด็นเรื่องอัตราแลกเปลี่ยน บรรดา รมต. คลังและผู้ว่าฯ G7 มีความพอใจในความพยายามของจีนในการจัดการอัตราแลกเปลี่ยน และยอมให้แข็งค่ามากขึ้น แต่ก็ยังคงมีการกดดันต่อไปจากเจ้าหน้าที่จากที่ฝั่งยุโรปที่จะให้จีนดำเนินมาตรการให้มากขึ้น ทั้งนี้ค่าเงินหยวนเป็นประเด็นที่สำคัญสำหรับการประชุมตลอด 2 ปีที่ผ่านมา โดยเชื่อว่าการคุมเข้มค่าเงินหยวนของจีนอย่างไม่เป็นธรรม ทำให้เกิดภาวะไร้สมดุลของเศรษฐกิจโลก
ประเทศสมาชิก
สมาชิกในการประชุมผู้นําครั้งแรกที่ Rambouilletประเทศฝรั่งเศส 6 ประเทศ
ได้แก่
1. สหรัฐอเมริกา
2. อังกฤษ
3. ฝรังเศส
4. เยอรมนี
5. อิตาลี่
6. ญี่ปุ่น
ต่อมาประเทศแคนาดาได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกในการประชุมที่ San Juan
ในปี พ.ศ 2519 และสหภาพยุโรป (European Union) ได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกในการประชุมที่ London ในปี พ.ศ. 2520 ดังนั้น สมาชิกของกลุ่ม G7 ได้ถูกกำหนดให้มี 7 ประเทศ และ 1 กลุ่ม (European Union) ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา อย่างไรก็ดี ในการประชุมที่เมือง Denver ประเทศสหรัฐ อเมริกา เมื่อปี พ.ศ. 2540 รัสเซียได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกและเข้าประชุม ในเรื่องต่าง ๆ ยกเว้นทาง ด้านเศรษฐกิจ ซึ่งได้ใช้ชื่อว่าการ ประชุม G8
- กลุ่มรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ (trade ministers)
- กลุ่มรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ (foreign ministers)
- กลุ่มรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง (finance ministers)
- กลุ่มรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสิ่งแวดล้อม (ministers of the environment)
- กลุ่มรัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงาน (employment ministers)
เป็นประจํา ปีละ 1-4 ครั้ง แตกต่างกันไปในแต่ละกลุ่ม
การที่ G7/G8 จัดการประชุมสุดยอดผู้นํานั้นมีเป้าหมาย เพื่อที่จะ
1. จัดเตรียมการจัดการเศรษฐกิจโลกร่วมกัน
2. ไกล่เกลี่ยความกดดันที่เกิดจากการพึ่งพากันระหว่างประเทศต่างๆ ทั้งนี้ เป็นผลมาจากการที่ปัจจัยภายนอกได้เข้ามามีอิทธิพลต่อนโยบายเศรษฐกิจของแต่ละประเทศมากขึ้น
3. สร้างความเป็นผู้นําทางการเมือง โดยที่ได้รับความร่วมมือจากผู้นําของแต่ละประเทศแทนที่จะเป็นเพียงแค่จากระดับรัฐมนตรีหรือคณะทํางาน
แนวการทํางานที่ผ่านมาของ G7/G8 สามารถจําแนกเป็นประเภทกว้างๆได้ดังนี้
1. การจัดการเศรษฐกิจระดับมหภาค การค้าระหว่างประเทศและความสัมพันธ์ของประเทศ สมาชิกที่มีต่อกลุ่มประเทศที่กําลังพัฒนา โดยทางกลุ่มได้พิจารณาปัญหาระหว่างตะวันออกและ ตะวันตกในเรื่องของ ความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจ พลังงานและผู้ก่อการร้ายด้วย
1. การจัดการเศรษฐกิจระดับมหภาค การค้าระหว่างประเทศและความสัมพันธ์ของประเทศ สมาชิกที่มีต่อกลุ่มประเทศที่กําลังพัฒนา โดยทางกลุ่มได้พิจารณาปัญหาระหว่างตะวันออกและ ตะวันตกในเรื่องของ ความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจ พลังงานและผู้ก่อการร้ายด้วย
2. ปัญหาทางเศรษฐกิจจุลภาค เช่น การจ้างงาน,เทคโนโลยีสารสนเทศ, สิ่งแวดล้อม, อาชญากรรมและสิ่งเสพติดและความมั่นคงทางการเมือง ตั้งแต่สิทธิมนุษยชนไปจนกระทั่งความ ปลอดภัยจากอาวุธสงครามในระดับภูมิภาค เป็นต้น
3. เรื่องเร่งด่วนต่าง ๆ เช่น การให้ความช่วยเหลือรัสเซีย ในปี พ.ศ. 2536 และ Ukraine ใน เดือนตุลาคม พ.ศ. 2537 ฯลฯ รวมทั้งปัญหาเฉพาะกิจเป็นเรื่องเรื่องไป โดยมีการจัดตั้งคณะปฏิบัติ การ (Task Forces or Working Groups) เพื่อมุ่งความสนใจเป็นพิเศษ ตัวอย่างเช่น คณะปฏิบัติ งานในเรื่อง การฟอกเงินผ่านกระบวนการค้ายาเสพติดคณะทํางานด้าน Nuclear Safety และคณะ ผู้เชี่ยวชาญพิเศษด้านปัญหาอาชญากรรมข้ามชาติ (Transnational Organized Crime) G7ใน ปัจจุบัน
ในปัจจุบัน G7/G8 ถือว่าเป็นกลุ่มทางเศรษฐกิจที่สําคัญที่สุดกลุ่มหนึ่ง เพราะมีสมาชิกเป็น ประเทศมหาอํานาจทางเศรษฐกิจ ในทวีปต่าง ๆ ทั่วโลก ยิ่งไปกว่านั้น นโยบายและโครงการที่เกิด ขึ้นจากการประชุมได้เน้นไปในการพัฒนาระบบเศรษฐกิจมหภาค ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อทุกประเทศ ทั้งที่เป็นสมาชิกและไม่ได้เป็นสมาชิก นอกจากการพัฒนาด้านเศรษฐกิจและการเงินแล้ว G7/G8 ยังได้ให้ความสํ าคัญในการพัฒนาและแก้ไขปัญหาในด้านอื่น ๆ ด้วย เช่น การเมือง สิ่งแวดล้อม สาธารณสุข การศึกษา เทคโนโลยีสารสนเทศ ยาเสพติด ความไม่สงบระหว่างประเทศหรือภายใน ประเทศใดประเทศหนึ่ง และปัญหาผู้ก่อการร้าย ซึ่งปัญหาเหล่านี้สามารถส่งผลกระทบต่อระบบ เศรษฐกิจได้เช่นเดียวกัน ดังนั้น การที่จะแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจอันใดให้สําเร็จได้นั้นจะต้องขจัด ปัญหาในด้านอื่น ๆ ที่มีผลกระทบต่อปัญหาเศรษฐกิจด้วยสําหรับในบทความนี้จะขอกล่าวถึงเฉพาะ โครงการทางด้านเศรษฐกิจและการเงินเท่านั้นโครงการด้านเศรษฐกิจและการเงินที่กําลังดําเนินงานการประชุมสุดยอดผู้นําที่ผ่านมาและการประชุมของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังของ ประเทศสมาชิก ซึ่งจัดขึ้นประมาณปีละ 3-4 ครั้ง เพื่อติดตามความก้าวหน้าของโครงการต่าง ๆ มี สาระสําคัญของแนวนโยบายโดยย่อใน 4 ประเด็นดังนี้
1. การพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศสมาชิกสร้างการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่เข้มแข็งและมั่น
คงของประเทศสมาชิกอยู่เสมอโดยการกําหนดนโยบายเศรษฐกิจมหภาคและ Structural
Policiesเช่น การให้ความสําคัญและลงทุนในธุรกิจที่เกิดจากเทคโนโลยีใหม่ ๆ เน้นความร่วมมือ
ด้านเศรษฐกิจของกลุ่มประเทศ G8
2. การพัฒนาเศรษฐกิจโลก (Development in the Global Economy)เพิ่มสมดุลและสเถียร
ภาพของการขยายตัวของเศรษฐกิจโลก โดยการพัฒนาระบบเศรษฐกิจที่สําคัญของโลกให้มีความ
ทัดเทียมกัน และให้ความสําคัญกับเศรษฐกิจของตลาดเงินใหม่และของรัสเซียด้วย
3. การปรับปรุงฟื้นฟูสถาบันการเงินระหว่างประเทศ (IFIs International FinancialInstitutions)
และส่งเสริมการปรับโครงสร้างระบบการเงินโลก (InternationalFinancial Architecture)
- เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของระบบการเงินระหว่างประเทศซึ่งจะลดผลกระทบที่อาจเกิดจาก
ความล้มเหลวของระบบการเงินภายในประเทศใดประเทศหนึ่งที่จะส่งผลถึงระบบการเงินโลกใน
อนาคต โดยเน้นไปที่การปฏิรูป IMF,World Bank, และภาครัฐ ของประเทศต่าง ๆ
4. การยกระดับประเทศยากจนที่มีหนี้สินสูง (Enhanced Highly Indebted Poor
Countries(HIPC) Initiative)- สนับสนุนให้ประเทศเจ้าหนี้ยกเลิกหนี้สินให้แก่ประเทศกลุ่มนี้-
พัฒนาโครงการ Poverty Reduction Strategy Papers (PRSPs)
โดยสรุปก็คือกลุ่ม จี 7 (Group of Seven) คือ กลุ่มประเทศอุตสาหกรรมชั้นนำของโลก เป็น การรวมกลุ่มของประเทศอุตสาหกรรมซึ่งรู้จักกันดีว่าเป็นกลุ่มประเทศร่ำรวยกันอยู่แล้ว ได้แก่ ฝรั่งเศส เยอรมนี อิตาลี ญี่ปุ่น สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา และแคนาดา โดยมีจุดประสงค์ก็ เพื่อสร้างความเจริญก้าวหน้าระหว่างประเทศสมาชิกและส่งเสริมการค้าเสรี ปัจจุบันมีรัสเซียเข้าร่วม จึงกลายเป็นกลุ่ม G8 ไปแล้ว แต่รัสเซียยังถูกจำกัดจึงไม่ได้เข้าประชุมด้วยทุกครั้ง ดังนั้นบางครั้งจึง เรียกว่า จี7 + รัสเซีย
กลุ่มประเทศอุตสาหกรรมชั้นนำดังกล่าว จัดให้มีการประชุมด้านเศรษฐกิจและการเมืองระดับผู้ นำรัฐบาลเป็นประจำทุกปี ทั้งนี้ยังไม่รวมการประชุมย่อยๆ อีกมากมายด้วย โดยมีการผลัดกันเป็นเจ้าภาพในหมู่สมาชิกเรียงลำดับตามตัวอักษร (ตามภาษาอังกฤษ)ทั้งนี้ การประชุมประจำปีมักจะเน้นไปที่การจับตาดูความเคลื่อนไหว กระแสการต่อต้านโลกานุวัตร และเน้นการพัฒนาด้านเศรษฐกิจร่วมกัน
กลุ่ม จี 7 รวมตัวกันครั้งแรกในปี 1975 เมื่อกลุ่มประเทศอุตสาหกรรมที่ใช้ระบอบประชาธิปไตย 6 ประเทศได้ประชุมเป็นครั้งแรก ซึ่งได้แก่ สหราชอาณาจักร ฝรั่งเศส เยอรมนี อิตาลี ญี่ปุ่นและ สหรัฐอเมริกา และเมื่อแคนาดาเข้ามาร่วมในปี 1976 ก็เปลี่ยนเป็นกลุ่ม จี 7 และก็กลายเป็น จี 8 ใน ที่สุดเมื่อรัสเซีย มาร่วมด้วย ในปี 1997 ด้วยการผลักดันของ บิล คลินตัน อดีตประธานาธิบดี สหรัฐฯ จี 7 ได้กลายมาเป็นกลุ่ม จี 8 เมื่อรัสเซียเข้าร่วมประชุมด้วย ส่วนหนึ่งต้องขอบคุณ บอริส
เยลต์ซิน ประธานาธิบดีของรัสเซียในขณะนั้น ซึ่งได้ดำเนินการปฏิรูปเศรษฐกิจและแสดงความเป็น กลาง ในการเคารพการขยายของกลุ่มของนาโตไปยังยุโรปตะวันออก
อย่างไรก็ตาม "จี 7" ยังคงจำกัดสมาชิกโดยไม่ให้รัสเซีย เข้าร่วมด้วย เนื่องจากทางกลุ่มยัง เห็นว่าหมีขาวยังไม่พัฒนามาก เพียงพอที่จะเข้าร่วมการหารือเศรษฐกิจโลกได้อย่างเต็มรูปแบบ เพราะยังมีปัญหาเรื่องการพัฒนาประชาธิปไตยในประเทศ โดยการประชุมครั้งก่อนๆที่ผ่านมา ได้มี วุฒิสมาชิกสหรัฐฯ โจ ลิเบอร์แมน และจอห์น แมคเคน ถึงกับเรียกร้องให้รัสเซีย ถอนตัวจากจี 8 ออกไปก่อน จนกว่าประธานาธิบดี วลาดิมีร์ ปูติน จะสร้างความมั่นใจได้ว่ารัสเซียมีความ เป็น ประชาธิปไตยและมีเสรีภาพทางการเมืองอย่างแท้จริง
ตลอดหลายทศวรรษที่ผ่านมา จี 7 มีสถานภาพเป็น สมาคมที่ทรงพลังมหาศาลในระบบ เศรษฐกิจโลก แต่ปัจจุบัน กลุ่มประเทศมหาเศรษฐีนี้กำลังเผชิญกับสิ่งท้าทายที่จี 7 ยังทำไม่ได้ เช่น ความพยายามในแก้ปัญหาราคาน้ำมันดิบโลกที่แพงขึ้น รวมทั้งการบีบให้จีนลดค่าเงินหยวน ขณะที่ นักเศรษฐศาสตร์จำนวนไม่น้อยมองว่า จี 7 ก็มิได้เป็นผู้มีอำนาจจริง ในแวดวงเศรษฐกิจโลกแล้ว เนื่องจากเอเชีย ยุโรปตะวันออก อีกทั้งภูมิภาคต่างๆ กำลังจะเป็นเจ้าแห่งการผลิตของโลกมากขึ้น เรื่อยๆ
บรรณานุกรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น